hastane

Bugün yaklaşık 5 saatim hastanede geçti.. Önce halı saha çıkışı Fatih'i güneş çarpması ile Avrasya'ya götürmemiz, sonra dedeye MR..

Oralarda gerçekten başka bir dünya yaşanıyo.. Fatih'in yanında hepi topu 1 saat kaldım.. Hastanenin acilinden giren çıkanın haddi hesabı yok.. Kendini odaya kilitleyen çocuğun üzerine cam düşmesi sonucu kan revan içinde hastaneye gelenden tutun da oksijen tüpüne bağlanmış genceciğe..

Sonrasında MR bekleyen acil hastalar... Saatin 2 sinde eve dönebilen 84 yaşındaki dedyi düşündüğümüzde.. Oradakilere üzülmemek elde değil..

Kim dedi hatılamıyorum ama 'ara sıra hastanelerin acillerinde oturu beklemek lazım' diye bir cümle geldi aklıma.. Gerçekten bambaşka bir hayat var oralarda.. Yardımcıları olsun...